“Buikpijn en de boosheidsthermometer”
POH Jeugd medewerkers worden ingezet op diverse huisartsenpraktijken in Vlaardingen, Schiedam, Maassluis en Hoek van Holland. In wekelijkse blogs geven de POH Jeugd medewerkers inzicht in wat zij tegenkomen in de praktijk en hoe zij met korte interventies, jeugdigen en hun ouders weer in hun kracht zetten. In onderstaande blog een verhaal van POH Jeugd medewerker Fanny Meijers.
Huisarts verwijst naar POH Jeugd
Jack is 10 jaar. De laatste tijd heeft hij vaak buikpijn en hoofdpijn. De huisarts kan geen lichamelijke oorzaak vinden. Ook wordt hij heel snel boos, op school heeft hij snel ruzie. Hij gaat de laatste tijd niet graag meer naar school. Thuis heeft hij geregeld een kort lontje. De huisarts stelt voor een afspraak te maken bij mij: POH Jeugd.
Je komt bij de POH Jeugd en dan?
Ik heb een gesprek met Jack en zijn moeder. Samen vertellen ze waar Jack last van heeft. Daarna ben ik in een aantal gesprekken met Jack aan de slag gegaan. In de vervolgsessies heb ik met Jack een aantal situaties besproken waarin hij heel boos was geworden. Jack heeft met legopoppetjes de situatie uiteen gezet. Hierbij werd duidelijk wat er aan de situatie vooraf was gegaan, wat er precies gebeurde en hoe het afliep. Jack had de neiging om lang op te kroppen als er iets aan de hand was, totdat hij dan ‘opeens’ ontplofte. Ook vond hij het moeilijk om hulp te halen. Hij was bang dat het als ‘klikken’ over kwam en hij extra gepest zou worden.
Ik heb met hem gewerkt aan hoe hij bij zichzelf kan herkennen dat spanning oploopt. Hierbij hebben we de boosheidsthermometer gebruikt: die gaat van groen, naar oranje, naar rood. Jack heeft geleerd hoe hij bij zichzelf kan merken dat hij in oranje komt en wat hij dan kan doen om te voorkomen dat hij in rood komt. Hij kan nu duidelijker aangeven als hij iets niet wil en heeft een rustigere maar wel zelfverzekerde houding als hij voor zichzelf opkomt.
Ook hebben we afgesproken dat moeder samen met Jack een gesprekje met de juf aan gaat. Ze hebben aan de juf verteld wat er speelt op school en waarom Jack bang is om de juf erbij te halen. De juf heeft hier afspraken over gemaakt met Jack. Jack is nu gerustgesteld. De juf houdt het buiten spelen ook extra in de gaten.
Moeder was er steeds aan het begin en aan het eind van het gesprek even bij. Samen vertelden we wat we hadden gedaan. Ook heb ik tussentijds met ouders gesproken en hen tips te geven over hoe zij thuis Jack kunnen ondersteunen in wat hij heeft geleerd.
Het resultaat
Na 4 gesprekken gaat het al een stuk beter met Jack. Hij gaat weer graag naar school en hij wordt niet meer zo boos. Ook thuis is hij weer vrolijk. De buikpijn- en hoofdpijnklachten zijn verdwenen. We schrijven op wat hij heeft geleerd en wat goed heeft geholpen. Een geheugensteuntje.
Jack komt na 3 weken nog een keer terug om te vertellen hoe het gaat. Het gaat goed. Soms wordt hij boos, maar hij komt niet meer in het rood. Heel soms wel, maar dan weet hij hoe hij kan afkoelen en ouders weten wat ze kunnen doen om hem te helpen zijn boosheid te laten zakken. We nemen nog een keer door wat Jack heeft geleerd en wat de dingen zijn die hem hebben geholpen. Het geheugensteuntje heeft hij aan zijn juf laten zien. Nu ligt het in zijn nachtkastje. Hij heeft het niet meer nodig, maar hij vindt het fijn om te hebben voor als het toch even moeilijk is.
*In verband met de bescherming van de privacy zijn de namen van de betrokkenen fictief